Anaerobik solunum, hayatta kalmak için oksijene ihtiyaç duymayan ve ATP enerjisi oluşumuna izin veren bir solunum olaydır.
Bununla birlikte, anaerobik solunum sürecinde glikozun bir substrat olarak işlev görmesi gerekir.
Anaerobik solunum, büyük miktarda enerji üretebilen aerobik solunumdan daha az enerji üretebilir.
Genel olarak, anaerobik solunum ATP, NADH ve NAD + üretir, böylece anaerobik glikoliz süreci meydana gelebilir.
Bu anaerobik solunumun bir örneği fermantasyondur. Fermantasyon, hücrelerde oluşan ve oksijen veya sitozol içeriği içermeyen enerji üretimidir.
Aşağıda anaerobik solunumun bir örneği açıklanacaktır.
1. Alkol fermantasyonu
Alkol fermantasyonu, etanol ve CO üretmek için oksidasyona uğrayan maya ve glikoz formundaki mikroorganizmaların reaksiyon sürecidir.
Bu metabolik aşama, ilk süreçte glikoz moleküllerinin piruvat oluşturmak üzere parçalandığı glikoliz ile aynıdır.
Daha sonra, enzimatik reaksiyonun iki adımı olacaktır, yani asetaldehit formundaki pirüvik asidin modifikasyon reaksiyonu ve asetaldehitin alkol formundaki indirgeme reaksiyonu.
Alkollü fermantasyon, eski çağlardan beri insanlar tarafından en sık kullanılan fermantasyon yöntemlerinden biridir.
Bu fermantasyon, ekmek ve alkollü içecekler gibi yiyecekleri işlemek için kullanılır.
2. Laktik asit fermantasyonu
Fermantasyonda laktat, glikoliz süreciyle başlar ve kas hücreleri ve diğer çeşitli hücreler tarafından gerçekleştirilir. Ek olarak, laktik asit fermantasyonu, bazı laktik asit bakterilerinin varlığıyla kolaylaştırılabilir.
Genel olarak, bu sürecin kaslı kısmı ihtiyaç duyulan enerjiyi daha hızlı depolayabilir, ancak büyük miktarda laktik asit birikmesi kas yorgunluğuna neden olabilir.
Ayrıca şunu okuyun: Penguenler kuş iken neden uçamazlar?Aşırı düzeyde laktik asit üretilirse, sonraki aşama sentez için tekrar pirüvik asit haline gelene kadar karaciğere aktarılır.
Laktik asit fermantasyonu, laktik asit bakterileri kullanılarak içecek ve yiyecek üretiminde yaygın olarak kullanılmaktadır. Laktik asit fermentasyonundan yapılan ürün örnekleri arasında yoğurt, peynir, lahana turşusu ve diğerleri bulunur.
Aerobik ve anaerobik solunum arasındaki fark
1. Oksijen talebindeki fark
Açıktır ki aerobik solunum oksijene ihtiyaç duyarken, anaerobik reaksiyonlar gerektirmez.
2. Farkın akışı
Yukarıdaki aerobik solunum aşaması çizelgesine bakarsak, aerobik solunum sürecinin çoğu mitokondride gerçekleşir. Bu arada, anaerobik solunum sitoplazmada gerçekleşir.
3. Süreçlerdeki ve adımlardaki farklılıklar
Aerobik solunumda süreç daha uzun sürer. Anaerobik reaksiyon basitçe glikoliz veya fermentasyon iken, 4 adımdan oluşur (glikoliz, oksidatif dekarbox, Krebs döngüsü ve elektron taşınması).
4. Üretilen ürünler
Aerobik solunumla üretilen enerji, anaeroblardan çok daha yüksektir. Aerobik solunum net 36 ATP enerji üretir (çünkü sitoplazmadaki glikolizden mitokondride elektronların transferine geçiş sırasında 2 ATP gerekir, bu nedenle toplam 38 ATP-2 ATP'den 2 ATP gereklidir), oysa Anaeroblar yalnızca 2 içerir.
5. İkincil sonuçlardaki farklılıklar
Üretilen enerji miktarının yanı sıra ürün / işlem kalıntıları da farklılık gösterir. Aerobik solunum, substratı tamamen CO2 ve H2O'ya ayırır. Son olarak, işlem sırasında substrat tarafından salınan tüm hidrojen, oksijen ile reaksiyona girecek ve su üretecektir.
Bu arada, anaerobik solunum substratı kusurlu bir şekilde suya böler. Sonuç olarak, substrattan salınan hidrojenin bir kısmı diğer bileşiklerle reaksiyona girecek ve çeşitli asit türleri oluşturacaktır.
Referans
- Anaerobik Solunum - BioNinja
- Anaerobik solunum nedir - BBC